Kamil,gdy robiono drogę asfaltową,wykonawcom zabrakło wyobrażni,żeby aż tak nie niszczyć korzeni od tej strony. Teraz obserwujemy efekt tego niedbalstwa.Wielka szkoda bo marnieje taki wspaniały zabytek.Jakoś trudno zmobilizować ludzi żeby ten dąb ratować jeszcze.

Byłam tutaj w 1977 roku chyba 3 tygodnie, było bardzo fajnie, chodziliśmy w góry, rwące potoki, ogniska, parzenie herbaty z źródlanej wody, wycieczka do Wieliczki. Może ktoś się odezwie z tamtych lat.

GOSIA,pytos sie jak tam trafić? Nody tam idzi sie prosto,dopiyro jak zobocys znak
taki drzewniany co to pokazuje dwie drógi,jedno w lewo ale tom drózkom niy radze
Ci iś bo mozes spotkać na ni róznyk pszebiyrańców co to proponują całkowity lus
a pszy żródełku bo tam jes mokro to nawet zaprasajo do miesania ,,gliny''.
Ić lepi w prawo,moze łociupinke troske gorzy sie idzie ale za to bespiecnie,choć tys tak niy do kóńca bo sedek kiesik to spotkołek tam pot brzyskiem dzika,lezoł wyglondoł na pijanego,alek pszeset,popaczył na mnie jakosik tak dziwnie.
Uwozoj ino na łozyny bo bedzis miała cliwo pokiresowane nogi.
Nagrodom za to bedzies miała pełno cyrnic i borówek. Smacnego.