Symbol Sidziny. Ponad 300 letni dąb, pomnik przyrody, podarowany przez króla Jana Kazimierza w dowód uznania waleczności mieszkańców Sidziny podczas Potopu szwedzkiego. W Sidzinie znajduję się jeszcze 3 dęby podarowane przez króla.

Figurę wieńczy rzeźba Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych. Na bokach znajdują się płaskorzeźby przedstawiające wizerunki świętych: Agaty, Andrzeja, Zofii, Jana i Franciszka. Figura została ufundowana na początku XX w. przez rodzinę Nieużytków.

Obraz Matki Boskiej Sidzińskiej znajdujący się w bocznym ołtarzu kościoła w Sidzinie. Obraz przedstawia wizerunek Matki Boskiej przytulającej Dzieciątko do policzka (w typie ikony Glykofilusa). Namalowany został na cedrowej desce, częściowo temperą, częściowo farbą olejną. Przeprowadzone badanie wykazały, że obraz powstał na przełomie XV i XVI wiek wieku w Dalmacji. Sidzińska legenda wiąże jednak powstanie obrazu ze św. Metodym i pierwszymi Piastami.